Polski przekład tych wspomnień opiera się na dwutomowym wyborze fragmentów pamiętników księżnej d'Abrantes, dokonanym przez firmę edytorską Collection Nelson w 1927 roku. "Na tle bogatej memuarystyki napoleońskiej pamiętniki Laury d'Abrantes mają szczególne znaczenie. Pisane są bowiem ręką kobiety, która widziała, zapamiętała i opisała to, czego nie zauważali mężowie stanu, wodzowie czy dyplomaci, choć ich wspomnienia mają zapewne większą wartość dokumentalną. Jej pamiętniki to kopalnie nie pozbawionych pikanterii anegdot, scen obyczajowych, dworskich plotek, galeria wizerunków ludzkich, oddanych plastycznie niby pędzlem artysty. Wśród nich ma swoich ulubieńców, przyjaciół i przyjaciółki, i takich, z którymi załatwia dawne porachunki epitetem, słowem kąśliwym i ironią. [www.antykwariat.nws.pl]
Polski przekład tych wspomnień opiera się na dwutomowym wyborze fragmentów pamiętników księżnej d'Abrantes, dokonanym przez firmę edytorską Collection Nelson w 1927 roku. "Na tle bogatej memuarystyki napoleońskiej pamiętniki Laury d'Abrantes mają szczególne znaczenie. Pisane są bowiem ręką kobiety, która widziała, zapamiętała i opisała to, czego nie zauważali mężowie stanu, wodzowie czy dyplomaci, choć ich wspomnienia mają zapewne większą wartość dokumentalną. Jej pamiętniki to kopalnie nie pozbawionych pikanterii anegdot, scen obyczajowych, dworskich plotek, galeria wizerunków ludzkich, oddanych plastycznie niby pędzlem artysty. Wśród nich ma swoich ulubieńców, przyjaciół i przyjaciółki, i takich, z którymi załatwia dawne porachunki epitetem, słowem kąśliwym i ironią. [www.antykwariat.nws.pl]
Ksiązka jest opisem drogi, jaką przebył Olek, bohater powieści, aby na nowo zaadaptować się w społeczeństwie i swoim środowisku zawodowym po odsiedzeniu wyroku.
tekst z okładki : - Quentin Fent kiwnął głową z podziękowaniem i pozostał przy wozie. Wyglądał jakby się skurczył pod wpływem takiego obrotu sprawy. - Uduszona - powiedział doktor - swoimi własnymi włosami. Chce pan, żebym...? - Nie, dziękuję - odparł Sloan. - Gdyby pan zechciał tylko... e... potwierdzić śmierć, my zrobimy resztę. - Oczywiście mogę to zrobić. [Czytelnik, 1980]
Niwchowie to autochtoni zamieszkujący wschód Rosji, u ujścia rzeki Amur oraz Sachalin. Bohaterowie niepozornie wyglądającej książki Ajtmatowa to właśnie Niwchowie - trzech mężczyzn i chłopiec, który wypływa z dziadkiem, ojciem i stryjem na morze, na swoje pierwsze polowanie.
Stewart Alsop, jeden z najwybitniejszych dziennikarzy amerykańskich, należał do wąskiego grona starej arystokracji, która stanowiła decydujący czynnik w amerykańskiej polityce, gospodarce i kulturze. Kończył ekskluzywny uniwersytet w Yale. Niemałą sławę zdobył w czasie drugiej wojny światowej. Nie czekając na przystąpienie Stanów Zjednoczonych do wojny Alsop zgłosił się na ochotnika do armii brytyjskiej. Dopiero po kilku latach przeszedł do amerykańskich oddziałów spadochronowych, w 1944 roku został zrzucony na tyły niemieckie i walczył we francuskim "maquis", zdobywając najwyższe odznaczenie wojskowe, Medaille Militaire z palmami. Miał zawsze dostęp do Białego Domu. Był kolejno powiernikiem czterech prezydentów. Przyjmowali go wszyscy ministrowie i członkowie Kongresu. W 1971 r. Alsop podjął swoje dramatyczne i bohaterskie zmagania z nieubłaganą chorobą - białaczką. "Odroczenie egzekucji" jest świadectwem siły charakteru, pogody ducha i uporu, z jakim toczył tę walkę jeszcze przez trzy lata. [www.literacki24.pl]
