Najbardziej utalentowany zawodnik, który kiedykolwiek grał w tę grę, Michael Jordan wzniósł się na wyżyny, na które żaden z koszykarzy nie sięgnął nigdy wcześniej. Co napędzało Michaela Jordana? Dążenie do sukcesu zespołowego ... lub własnej chwały? Dążenie do doskonałości ... lub ruch w stronę kontraktów wartych miliony dolarów? Lotem człowieka, którego wciaż nazywają „Air Jordan”, przez całą karierę wstrząsały turbulencje. W "The Jordan Rules", która jest kroniką pierwszego sezonu mistrzowskiego „Byków”, Sam Smith bierze za rogi pierwszego # 1 byka, by odsłonić drużynę stojącą za mężczyzną ... i mężczyznę stojącym za uśmiechem rodem z Madison Avenue. Oto zapis „od środka”, zarówno na boisku jak i poza nim, w tym: - władza Jordana zmaga się z zarządzaniem, od słownych ataków na dyrektora generalnego do napadów złości na jego trenera - za kulisami, gdy Jordan uderza kolegę z drużyny podczas treningu i odmawia podawnia piłki w kluczowych minutach wielkich gier Gracze, którzy rywalizowali ze swoim „lotnictwem” o czas „lotniczy” - Scottie Pippen, Horace Grant, Bill Cartwright - opowiadają historie widziane z ich strony. Wnikliwe spojrzenie na trenera Phila Jacksona, byłego wyznawcę „dzieci kwiatów”, który okazał się potem jednym z najlepszych motywatorów w historii NBA i który w końcu znalazł sposób, by… nakłonić Michaela i „Jordanaires” do ich pierwszego tytułu mistrzowskiego. Prowokacyjna relacja naocznego świadka – „The Jordan Rules” - zapewnia wszystkie rodzaje emocji, napięcia i doznania sezonu mistrzowskiego, a także intensywny, fascynujący portret niezrównanego Michaela Jordana. [Arena, 2021]

W dzieciństwie regularnie przegrywał z bratem pojedynki jeden na jednego. Rozpoczynając szkołę średnią, miał zaledwie 170 centymetrów wzrostu, nie załapał się do szkolnej reprezentacji. Na koszykarski obóz Five Star dostał się, deklarując, że będzie pomagał w kuchni. Rod Thorn, wybierając go w drafcie dla Chicago Bulls, narzekał: „Żaden center nie był już dostępny. Co mieliśmy zrobić? Jordan pewnie nie odwróci losów naszej drużyny. Nie tego od niego oczekuję. Jest bardzo dobry w ataku, ale nie jest dominatorem”. A potem… Z milionów ludzi grających w koszykówkę został tym jedynym, który potrafił latać… Czyta Wojciech Żołądkowicz [www.azymut.pl, 2017]