Studium genealogii roku Kozłowickich jest owocem pasji badawczej Ks. Grzebienia, jego zainteresowania działalnością jezuitów polskich na kontynencie afrykańskim, jak również podróży naukowych do Zambii oraz posiadłości rodowych Kozłowieckich rozrzuconych na ziemiach dzisiejszej Ukrainy. Ks. Grzebień wykorzystał w swej pracy m.in. materiały źródłowe z rodzinnego archiwum Kozłowieckich, będące w posiadaniu Zofii Kozłowieckiej, archiwalia rodowe przekazane Bibliotece Ossolineum we Wrocławiu oraz materiały znajdujące się w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Krakowie, w Archiwum Diecezji Przemyskiej i Archiwum Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego w Krakowie. Niestety, ze zbioru archiwum rodzinnego Kozłowieckich do naszych czasów zachowały się jedynie drobne jego fragmenty. Wiele materiałów uległo zniszczeniu zarówno podczas II wojny światowej, jak i w okresie powojennym. Publikacja ma charakter naukowy i jest bogato ilustrowana mapami i zdjęciami pamiątek rodowych posiadanych przez Zofię Kozłowiecką. Sagę rodu zamyka artykuł pióra prof. Jana Drausa o dziejach Naukowo-Wychowawczych Fundacji Adama Kozłowieckiego (1874-1949), ojca Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ. Ród Kozłowieckich dzielił losy Rzeczypospolitej i zapisał wiele pięknych kart w jej dziejach. Pamięć o nim szczególnie żywa jest w Hucie Komorowskiej. Kardynałem Adamem Kozłowieckim SJ – człowiekiem o „sercu bez granic”, wielkim Misjonarzem Afryki, pierwszym biskupem Lusaki i kardynałem zambijskim, autentycznym Ambasadorem Zambii i Polski w świecie, budowniczym pomostu między Europą i Afryką –– słusznie szczycą się Diecezja Sandomierska i Województwo Podkarpackie. [www.cardinalekozlowiecki.pl, 2014]