Dziś kobiety odnajdują się w zawodach, które kiedyś zarezerwowane były wyłącznie dla mężczyzn. Zniesienie barier prawnych, w tym znaczeniu zrównanie praw i zasad pełnienia służby przez kobiety i mężczyzn, nie wyeliminowało wszystkich problemów, z którymi kobiety muszą się zmierzyć, decydując się na służbę w jednostkach zdominowanych przez mężczyzn. Oddawana do rąk Czytelników książka podejmuje temat pozycji i roli kobiet w polskich służbach mundurowych, w kontekście ich działalności, podejmowanych inicjatyw, pełnionych ról i funkcji, powierzanych im zadań, wyzwań oraz trudności, z jakimi borykają się w codziennej pracy. Prezentowana książka dzieli się na trzy części. Pierwsza z nich przedstawia aspekty teoretyczne i historyczne. Druga część skupia się na funkcjonariuszkach służb mundurowych w badaniach naukowych. Trzecia część przedstawia perspektywę funkcjonariuszek różnych formacji mundurowych w Polsce. Ze Wstępu dr Eweliny Waśko-Owsiejczuk W recenzowanej książce został podjęty naukowo ważny, ale i interesujący problem społeczny, jakim jest aktywność zawodowa kobiet w grupach dyspozycyjnych polskiego społeczeństwa w kontekście pełnionych ról, napotykanych wyzwań i barier. Wśród Autorek i Autorów tekstów są przedstawiciele różnych ośrodków akademickich w Polsce oraz członkinie grup dyspozycyjnych systemu bezpieczeństwa państwa. Zakres podjętych zagadnień jest szeroki; od ujęcia teoretycznego i historycznego, gdzie ukazano ewolucję roli zawodowej kobiet w poszczególnych grupach dyspozycyjnych (…). W recenzowanej książce przedstawiono wyniki badań własnych Autorek, które w swych analizach poruszają kwestie mobbingu, seksizmu i innych patologii w systemie bezpieczeństwa państwa, w tym bariery i wyzwania w służbie funkcjonariuszek na wyższych stanowiskach stratyfikacyjnych grup dyspozycyjnych. Z recenzji prof. dr. hab. Jana Maciejewskiego [www.azymut.pl, 2018]

Rekomendując książkę Anny Janickiej wydawnictwu, raz jeszcze chcę podkreślić wysoki poziom proponowanego tomu. Tworzą go z jednej strony afirmatywny stosunek do literatury i rzetelny warsztat interpretatorki, z drugiej strony - znakomity język, którym się ona posługuje, a który - co z żalem muszę stwierdzić - jest coraz większą rzadkością w pracach literaturoznawczych. [Z Recenzji dr hab. Jolanty Sztachelskiej, prof. UwB [Białystok], 2016]