Książka jest fascynującą opowieścią o polskiej modzie lat międzywojennych, kiedy przepisy savoir-vivre’u zalecały noszenie ubiorów odpowiednich nie tylko do pory roku i dnia, lecz także okoliczności, czego w sferach podporządkowujących się modzie, zasadom elegancji i dobrego wychowania konsekwentnie przestrzegano. Jak ubierano się na co dzień, a jak od święta? Jak na wyjazd do Juraty, a jak do Zakopanego? Czym kierowały się elegantki, które z domów mody były uważane za najbardziej wykwintne, skąd projektanci czerpali inspiracje i jak tworzyli swoje kolekcje? Autorka w arcyciekawy sposób pokazuje zmiany w sposobie ubierania się, najważniejsze trendy w modzie lat 20. i 30. wraz z nowinkami, jakie wówczas się pojawiły, nierzadko budząc spore kontrowersje (skrócenie spódnic, wyrazisty makijaż). W tej okraszonej wieloma anegdotami opowieści autorka, ceniona specjalistka w dziedzinie historii mody, przywołuje liczne źródła – ówczesne książki poradnikowe, ilustrowane magazyny kobiece, pamiętniki, wspomnienia... Podział na ubiory codzienne, sportowe i wieczorowe, z wyodrębnieniem strojów ślubnych, odzieży dziecięcej i bielizny, pozwala na przejrzyste uporządkowanie bogactwa zamieszczonych tu treści. Na uwagę zasługuje niezwykły materiał ilustracyjny, pozyskany między innymi dzięki współpracy z Narodowym Archiwum Cyfrowym. Specjalnie na potrzeby książki sfotografowano unikatową kolekcję ubiorów z okresu międzywojennego, której właścicielem jest Adama Leja. Moda w przedwojennej Polsce to kolejna część cieszącej się wielką popularnością serii poświęconej różnym zagadnieniom społecznym, gospodarczym, obyczajowym w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce. [Dom Wydawniczy PWN, 2013]