Nowa psychologia dysleksji nie jest drugim wydaniem Psychologii dysleksji, ale jej całkowicie nową wersją. Jej głównym celem jest przedstawienie czytelnikom najnowszych zmian w rozumieniu zjawiska, wyników nowych badań i aktualnych trendów dotyczących diagnozy i terapii tego zaburzenia. W Nowej psychologii dysleksji w porównaniu z jej pierwszą wersją czytelnik znajdzie: rozbudowaną tematykę ryzyka dysleksji, zwłaszcza z uwzględnieniem rodzinnego ryzyka, dotychczas rzadko w Polsce omawianego, część poświęconą mechanizmom czytania oraz prezentację modelu nabywania czytania i pisania w języku polskim, rozbudowaną część dotyczącą diagnozowania i interwencji, szczególnie omówienie narzędzi diagnostycznych i procedur diagnozowania. Na nowo spojrzymy na dysleksję z perspektywy modelu biopsychospołecznego, modyfikując stosowany wcześniej model opisu zaburzeń rozwojowych autorstwa Uty Frith (1985), m.in. poprzez wprowadzenie modelu wieloczynnikowego Bruce’a F. Penningtona (2009). „Nowa psychologia dysleksji to doskonałe kompendium najbardziej aktualnej wiedzy na temat trudności w czytaniu i pisaniu. Odpowiada na zapotrzebowanie społeczne, głównie ze strony profesjonalistów pracujących z dziećmi, którzy z różnych powodów nie mogą w sposób optymalny realizować zadań stawianych przed nimi przez system edukacji. Jest to także książka ważna dla osób pracujących w obszarze nauki – stanowi bowiem doskonały, systematyczny przegląd współczesnych badań nad dysleksją, w oparciu o starannie wyselekcjonowaną, bogatą literaturę. Z lektury monografii wyłania się złożony obraz omawianego zaburzenia. Jednym z pierwszych problemów jest konieczność uporządkowania wiedzy na temat zjawiska dysleksji rozwojowej, choćby ze względu na niejednolitą terminologię oraz zróżnicowane sposoby definiowania, co Autorka realizuje systematycznie i skrupulatnie.” Z recenzji dr hab. Anety R. Borkowskiej, prof. UMCS [Wydawnictwo Naukowe PWN, 2019]