Pod koniec ubiegłego wieku w naukach ekonomicznych zaczął utrwalać się nurt badawczy eksponujący problem wiedzy. Choć trudno go nazwać nowatorskim, problem wiedzy był dostrzegany bowiem od zarania tych nauk, to jednak w zawrotnym tempie wkraczające do gospodarki nowe technologie informatyczne stworzyły nową jakość w gromadzeniu danych, ich przetwarzaniu na informacje i w tym samym tempie pomnażają wiedzę. Ten szybki rozwój sprawia, że umiejętność wykorzystywania wiedzy staje się coraz bardziej złożona, a tym samym wymaga skoordynowanych działań. Pojawiła się zatem nowa dziedzina naukowa określona mianem zarządzania wiedzą, która przybiera na znaczeniu, jeśli chodzi o realizację każdej funkcji przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę fakt, że wiedza to nie tylko informacja, ale i umiejętność jej wykorzystania w działaniach społecz-ych, a w szczególności w działalności gospodarczej, należy dostrzec potrzebę badań dotyczących wpływu wiedzy na efektywność wykorzystania tych zasobów, którymi dysponuje organizacja. Zarządzanie jako sztukę osiągania celów odnieść można do racjonalnego wykorzystania zasobów kapitałowych, surowcowych czy informatycznych. Jednakże szczególnego odniesienia wymaga to zarządzanie w przypadku zasobów ludzkich organizacji. Ta szczególność została wyeksponowana w rozdziale wprowadzającym ninejszej publikacji. Zgodnie z jego tytułem skupiono uwagę na związkach zachodzących między wiedzą a zasobami ludzkimi i ich rolą w globalizującej się gospodarce. Ponadto przedstawiono kontekst organizacyjny wiedzy, wskazując na systemowe uwarunkowania jej rozwoju i jej wpływ na relacje międzyludzkie. [www.ksiegaria-ekonomiczna.com.pl]