Konfederacja barska (1768-1772) była zbrojnym związkiem szlachty utworzonym w Barze na Podolu pod hasłem obrony wiary katolickiej i wolności. Szlachta sprzeciwiała się polityce Stanisława Augusta Poniatowskiego i mieszaniu się Rosji w sprawy wewnętrzne Polski, a za cel postawiła sobie wprowadzenie na tron Wettynów. W końcówce konfederackich bojów nastąpił pierwszy rozbiór Polski, podpisany przez ostatniego króla Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Konfederacja należy do najbardziej kontrowersyjnych wydarzeń w historii Polski, a ocena ruchu nie jest jednoznaczna. Romantyczni twórcy opiewali antyrosyjską postawę konfederatów i podkreślali ich patriotyczne zasługi. W okresie pozytywizmu przeciwnie – zryw ten potępiano z powodu zaściankowości i braku tolerancji religijnej. Publikacja Władysława Konopczyńskiego, ujawniająca skomplikowaną sieć intryg politycznych, intencje obcych dworów i postępującą zależność Stanisława Augusta od Rosji, została wydana w kraju po raz pierwszy w latach 1936-1938. Autor uważał ją za dzieło swojego życia. Nigdy z królami nie będziem w aliansach, Nigdy przed mocą nie ugniemy szyi, Bo u Chrystusa my na ordynansach, Słudzy Maryi! Więc choć się spęka świat i zadrży słońce, Chociaż się chmury i morza nasrożą, Choćby na smokach wojska latające, Nas nie zatrwożą. Bóg naszych ojców i dziś jest nad nami! Więc nie dopuści upaść żadnej klęsce. Wszak póki On był z naszymi ojcami, Byli zwycięzce! [...] Juliusz Słowacki, Pieśń Konfederatów Barskich z dramatu Ksiądz Marek Władysław Konopczyński, pseud. Dantyszek, Korzonek (1880–1952) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, erudyta i poliglota (znał 14 języków), członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Polskiej Akademii Umiejętności, współtwórca i pierwszy redaktor naczelny Polskiego Słownika Biograficznego. Ekspert delegacji polskiej na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku, a także poseł na Sejm I kadencji w II Rzeczypospolitej. W czasie wojny polsko-bolszewickiej instruktor artylerii. W wyniku Sonderaktion Krakau zatrzymany w październiku 1939 roku i więziony w Krakowie, Wrocławiu i Sachsenhausen. Po zwolnieniu w lutym 1940 brał udział w tajnym nauczaniu. Po wojnie, w 1948 roku, został zmuszony przez władze komunistyczne do rezygnacji z pracy. [sklep.zysk.com.pl, 2017]