Patryk Skalferin, po nieudanej próbie samobójczej stara się odzyskać motywację i wraca do dawnej pracy w policji. Przełożeni nie potrafią mu jednak w pełni zaufać i zlecają drobne, nieważne z ich punktu widzenia, śledztwa. Jedno z nich - zaginięcie starszej kobiety - doprowadza komisarza do tajemniczego świadka, którym jest młoda, piękna wnuczka poszukiwanej. Gdy jednak wszystko zaczyna wskazywać na to, że taka osoba w ogóle nie istnieje i jest tylko wytworem pogrążającego się w szaleństwie umysłu Patryka - szefowie odsuwają komisarza od sprawy. Skalferin nie poddaje się i na własną rękę próbuje rozwikłać zagadkę. To co go spotka po drodze, całkowicie zaburzy jego, do tej pory, racjonalny, logiczny sposób myślenia. Pozornie błaha z początku sprawa, wkrótce doprowadzi Patryka do tajemnicy, której nawet on nie będzie w stanie pojąć... NIEPAMIĘĆ to jedna z najbardziej ezoterycznych książek autora. Niezwykła zagadka kryminalna, tajemnica sprzed lat, miłość wykraczająca poza ramy śmierci i okrutna zemsta... Ta powieść ma szansę spełnić oczekiwania nawet najbardziej wymagających miłośników gatunku... i nie tylko! Podobnie jak poprzednie pozycje tego autora - NIEPAMIĘĆ jest mieszanką gatunków, ale jak twierdzi sam Kotowski - napisaną jak zwykle po to by dać Czytelnikowi po prostu dobrą rozrywkę. Nie przeszkadza mu to jednak stawiać dość istotnych pytań, choć bez pretensjonalnego dydaktyzmu, do którego autor ma stosunek szczególnie niechętny. I choć pytania te dotyczą relatywizmu w myśleniu na temat okrucieństwa, zabijania, "dobrych" lub "złych" śmierci - w żadnym momencie nie rezygnuje z kryminalno-sensacyjnego charakteru powieści. Jak zwykle interesują go zagadnienia dotyczące naszych lęków, poczucia sensu i codziennych motywacji bądź ich braku. To jednak wynik często powtarzanej filozofii - "Powieść kryminalna, w której na pierwszej stronie ktoś kogoś zabija, a na ostatniej dowiadujemy się kto i... tyle, właściwie straciła już rację bytu. I to nie ze względu na dodatkowe ambicje nowego pokolenia autorów, tylko z lęku przed... najzwyklejszą w świecie nudą. Po książkę pozbawioną refleksji (różnego przecież typu) - społecznej, historycznej, psychologicznej, może nawet egzystencjalnej - Czytelnik niechętnie już sięga. To znak czasu. Ale jeśli ktoś w tego typu zabawie nie chce uczestniczyć - pozostaje mu sprawnie i szybko opowiedziana historia. Też dobrze." [www.merlin.pl]